Anlamak?

Anlamak nedir sence? En içten dileklerimizin doğru olduğunu mu ummaktır? Yoksa cidden yaşadığımız şeyleri hatırlayıp, kendimizi onun yerinde mi görmektir? Yakın zamanda çoğu insanı anladığımı düşünüyorum. Lakin beni anlayanı var mı onu bilmiyorum.

Ne yapılabilir ki? Sessizce gün ışığında bile kaybolabilen biri hakkında? Neyse asıl mesele anlamaktı değil mi?... Evet o. Çoğu insan belkide dile getirmez. Karşıdakinin ne hissettiğini anladığını. Belkide basitçe "Anladım" diyerek geçiştirir. Neden seni anlıyorum gibi koca bir yalan söyleyebiliyor ki insanlar? Azcık düşününce herkes yapıyor bunu. Ben dahil. Gerçi ben genelde sessiz kalırım, "seni anlıyorum" demeden önce. Gerçekten anlıyorsam veya anladığımı düşünüyorsam anlıyorum diyorum. Öyle olmasına rağmen edebilecek pek bir şeyim kalmıyor. Çünkü söyleneceklerin etkisini az çok kestirebiliyorsun. Durum böyle olunca da bir şey söyleyemiyorsun. Halbuki bu içini kemiriyor, kemiriyor... Çok saçma bir şekilde aynı şeyleri yaşamış sen bile ona yardımcı olamıyorsun. Aşağıda yazdığımı sadece tek insan biliyor. Gerçekte ne için yazdığımı. Ve kim olduğunu da ikimizden başkası bilmiyor.

"Bazı şeyler hakkında bir şey yapamayız ya hani. Olaylar hızlıca gelişir ve senin kontrolün dışındadır. Sen sadece mutsuzlukla, huzursuzlukla izlersin.. yeri gelir duyguların taşar ağlarsın. Sonra o sıkıntılı dönem geçer gider. Sen sadece aldığın bir nefesi verir gibi basitçe devam edersin. Garip bir rahatlama ile. Sonraları farkına varırsın o en boğulduğun, bunaldığın dönemde bile bazı şeyler seni rahatlatmış, bazıları sana bir şeyler katmış... Öylece kalbine yazılı bir anı olur çıkar"

Hadi sen de söyle bana. Bu yazıyı okurken bir ucu bile sana dokundu mu? Dokunduysa sen de bizdensindir...